كلیسای كاتارینه مربوط به دوره صفوی است و در اصفهان، جلفا، محله چهارسو، خیابان خاقانی، كوچه رامین واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۰ خرداد ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۹۰۹۰ به‌عنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
این كلیسا یا دیر در خیابان خاقانی كوچه چهارسوق كوچه امین محله جلفای اصفهان واقع است، كه در سال ۱۶۲۳ میلادی بعنوان صومعه برای خواهران راهبه بنا گردیده است. این دیر كه به نام كاترین مقدس توسط خواجه یغیازار لازاریان از بازرگانان ثروتمند جلفا ساخته شده در خود ساختمان كتابخانه،كلاسهای درس،حجره هایی برای سكونت راهبه ها،سالن نهارخوری و آشپزخانه را نیز جای داده است كه در زمان تعریض خیابان جانبی آن در سال ۱۳۴۹ شمسی بخش بزرگی از حیاط آن از محوطه دیر جدا نموده و به عرض خیابان افزوده شد. طبق روایاتی اولین راهبه های دیر به نامهای رویسانا، تاگوهی و هریپسیمه كه با كوچ ارامنه در زمان شاه عباس به اصفهان آمده اند موسسان دیر بوده كه عكسهای آنان در داخل كلیسا نقاشی شده است.
طبق اطلاعات موجود در سال ۱۷۰۲ میلادی دیر دارای ۳۳ راهبه بوده است و در طول چهار قرن فعالیت خود حدود ۲۰۰ راهبه در آن اقامت نموده اند تا اینكه در سال ۱۳۳۳ شمسی با فوت آخرین راهبه دیر مادر الیزابت اسرائیلیان به كار خود پایان داده و تبدیل به كلیسایی جهت دعا و نیایش ارامنه محل گردیده است. اولین مدرسه دخترانه ارامنه جلفا با همت راهبه ها و كمكهای مالی مانوك هوردانانیان به سال ۱۸۵۸ میلادی در محوطه دیر بنا گردید كه بعدا بعلت افزیش شمار دانش آموزان دختر در سال ۱۹۰۰ میلادی مدرسه جداگانه دیگری بنا شد كه نام دیر بر روی آن گذاشته شد. راهبه ها برای پرداخت هزینه های دیر اقدام به تهیه و فروش شیرینیهایی مثل گز و لوز مینمودند كه بسیار معروفیت داشته است. در سال ۱۸۴۲میلادی هاكوپ پطروسیان ساختمان دیر و كلیسا را مرمت و تالار بزرگی نیز به آن افزود. در سال ۱۹۰۷ میلادی با كوشش خلیفه باگرات وارتازاریان در محل حجره های راهبه ها ساختمان جدیدی بعنوان پرورشگاه برای كودكان و نوجوانان بی سرپرست ساخته و در كنار آن ساختمانی نیز برای برپایی كلاسهای درس برای آنان ساخته شد.
كلیسای دیر كه دارای پلان مستطیل شكلی با سمت شرق به غرب میباشد كه از نظر پلان داخلی مطابق با سبك معماری ارمنی ولی نمای خارجی آن دارای سبك معماری ایرانی است و یكی از نمونه های تلفیق معماریهای ارمنی و ایرانی است. دارای دو ورودی در سمت شمالی و غربی میباشد كه در سمت غربی به داخل ایوانی ستوندار باز میشود كه از سقف آن تخته چوبی آویزان است كه به جای ناقوس استفاده میشده و آن را كوچناك مینامیدند. در دو طرف محراب كلیسا دارای دو اطاق مستطیلی شكل است. سر در ورودیهای كلیسا با اشكال هندسی و گیاهان تزئین شده است كه به آن زیبایی ویژه ای بخشیده است. مصالح بكار رفته در ساختمان خشت و آجر است. كه دیوارهای داخلی آن با گچ و دیوارهای خارجی آن با كاهگل پوشیده شده است. نورگیرهای كیسا بر روی ساق كوتاه گنبد و دیوارهای بنا قرار دارد.
