پیشینه هنر سنگتراشی به ۴۵۰۰ سال پیش از میلاد می‌رسد و كشف این‌‌ظروف نشانگر آن است كه در این ایام تراش اشیا مختلف مصرفی و تزئینی از سنگ سبز در كرمان رواج داشته كه البته هنوز هم این نوع سنگ استخراج و به مشهد فرستاده می‌شود. به طور كلی باید گفت كه سنگتراشی در ایران قدیم بیشتر به تهیه وسایل كشاورزی و آلات و ابزار شكار و كندن پوست حیوانات اختصاص داشته و لوازم سنگی به دست آمده از غار مسكونی كمربند یا غار هوتو در نزدیكی بهشهر كه متعلق به ۱۱۰۰۰ تا ۸۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح است نیز دلالت بر همین امر دارد. سنگ در ساختن بناهای تاریخی و آثار باستانی هم نقش بسیار مهم و اساسی داشته است. از جمله مهمترین ابنیه تاریخی می‌توان از كاخ‌های دوران هخامنشی و حجاری‌های دوره ساسانی نام برد. تخت جمشید نمونه بارزی از صنعت سنگبری دوره هخامنشی است؛ به ط‌وری كه از دو اتاق خزانه تخت جمشید بیش از ۶۰۰ ظرف سنگی سالم و شكسته بدست آمد. سنگتراشی دوره ساسانی را از كنده‌كاری و نقوش برجسته بر روی چهار سنگ می‌توان شناخت كه بیشتر آن‌ها در دامنه كوه‌های فارس بوجود آمده است. سنگتراشان در همدان از انواع سنگ‌ها نظ‌یر مرمر، نسوز، سیاه، زرد، قرمز و سفید استفاده می‌كنند در حال حاضر برخی از كارگاه‌های سنگتراشی تكنولوژی را برای سرعت بخشیدن به كارشان به خدمت گرفته و اغلب از دستگاهی كه شبیه اره‌های چوب بری است استفاده می‌كنند ولی در هر حال باید گفت كه سنگتراشی به كار مداوم و تلاش زیاد نیاز دارد، از این رو در قیمت تمام شده یك محصول سنگی عامل كار نقش مهمی‌دارد و حدود ۸۰ درصد قیمت را تشكیل می‌دهد.