پیلابور متشكل از دو كلمه ی پیلا به معنای بزرگ و بور به معنای بوته می باشد . در گذشته و قبل از احداث این روستا این منطقه پر از بوته های بزرگ بوده كه مردم آنها را بریده اند و روستا را احداث كرده اند . مردم در ابتدای ورود در ناحیه ای به نام پیلابور سرا (pilaboor sara) كه اكنون محل چراه دام ها می باشد ساكن شدند كه به دلیل باد گیر بودن این ناحیه نتوانستند آنجا بمانند بعد به ناحیه ای به نام كلام كند(kolam kand) به معنی تپه ی خانه ها آمده اند كه بسیار خوب بود . این محل هم به دلیل دسترسی به آب نداشتن نتوانست محل خوبی برای زندگیشان باشد و برای رسیدن به آب باید مسافت زیادی را می پیمودند . همین دلیل باعث شد بعد به محل كنونی پیلابور بیایند كه هم از نظر پناهگاه بودن در برابر باد و هم از نظر دسترسی به آب مكان بسیار خوب بود .